Walter Parratt

Walter Parratt
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1841 ; Huddersfield
Pochodzenie	angielskie
Data i miejsce śmierci	27 marca 1924 ; Windsor
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, organista, pedagog
	Odznaczenia

Sir Walter Parratt (ur. 10 lutego 1841 w Huddersfield, zm. 27 marca 1924 w Windsorze^[1]^[2]) – brytyjski kompozytor, organista i pedagog.

Życiorys

Był synem Thomasa Parratta, organisty parafialnego w Huddersfield^[2]^[3] i podobnie jak ojciec został organistą^[1]^[2]. Uczył się muzyki u George’a Coopera^[2]. Od 1861 roku był organistą w kościele St. Michael’s and All Angels w Great Witley^[1]. Później był prywatnym organistą lorda Dudleya w Tenbury Wells (1864), kościoła parafialnego w Wigan (1868), Magdalen College w Oksfordzie (1872), a od 1882 roku w kaplicy św. Jerzego na Zamku w Windsorze^[2]. Od 1892 roku pełnił funkcję prywatnego organisty królowej^[1]^[2]. W 1893 roku otrzymał tytuł Master of the Queen’s Musick^[1]. W latach 1883–1923 był wykładowcą Royal College of Music w Londynie^[2]. Od 1908 do 1918 roku był także wykładowcą Uniwersytetu Oksfordzkiego, a w latach 1916–1924 dziekanem wydziału muzyki Uniwersytetu Londyńskiego^[2]. Od 1905 do 1909 roku był przewodniczącym Royal College of Organists^[1]^[3].

Doktor honoris causa uniwersytetów w Oksfordzie (1894), Cambridge (1910) i Durham (1912)^[1]^[2]. W 1892 roku otrzymał tytuł szlachecki^[2]^[3]. Kawaler (1901), Komandor (1917) i Rycerz Komandor (1921) Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego^[2]^[3].

Twórczość

Komponował muzykę religijną, teatralną i pieśni^[1]. Był autorem anthemu Confortare, napisanego na uroczystość koronacji Edwarda VII (1902)^[1]. Napisał artykuł Music do książki The Reign of Queen Victoria pod redakcją T.H. Warda oraz 10 artykułów do 2. wydania Grove’s Dictionary of Music and Musicians (1904–1910)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 349. ISBN 978-83-224-0808-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2722. ISBN 0-02-865529-X.
↑ ^a ^b ^c ^d Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 230–231. ISBN 978-0-8108-5750-6.

Linki zewnętrzne

Walter Parratt – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 349. ISBN 978-83-224-0808-7.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2722. ISBN 0-02-865529-X.

[historical-3] Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 230–231. ISBN 978-0-8108-5750-6.

[1]