Finn

wymowa:

enPR: fĭn, IPA: /fɪn/, SAMPA: /fIn/

homofon: fin

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) Fin, Finka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

lp IPA: [fɪn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Finn

odmiana:

(1.1)^[1][2]

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(der) Finn
dopełniacz	(des) Finn Finns
celownik	(dem) Finn
biernik	(den) Finn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona męskie

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię męskie^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: imiona męskie w języku szwedzkim

źródła: