Przejdź do zawartości

bieda

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: biéda

bieda (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈbʲjɛda], AS: [bʹi ̯eda], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan braku środków do życia
(1.2) trudna sytuacja
(1.3) daw. dwukołowy pojazd jednokonny
(1.4) mit. słow. nieśmiertelny wędrujący demon sprowadzający na ludzi niedostatek[1]
odmiana:
(1.1-4)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbiedabiedy
dopełniaczbiedybied
celownikbiedziebiedom
biernikbiedębiedy
narzędnikbiedąbiedami
miejscownikbiedziebiedach
wołaczbiedobiedy
przykłady:
(1.1) Wielu mieszkańców tej dzielnicy mieszka w biedzie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) biedaszyb
synonimy:
(1.1) nędza, ubóstwo, niedostatek
(1.2) kłopot, problem
(1.3) biedka
antonimy:
(1.1) bogactwo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biedak m, biedaczek m, biedaczka ż, biedactwo n, biedota ż, biedny m, bida ż, biednienie n, biednięcie n, biedzenie n, biedowanie n, bidowanie n, biedaczyna m/ż, zbiednienie n, Biedowo n, Biedów m, Biedolewo n
czas. biednieć ndk., biedować ndk., biedzić ndk., bidować ndk., zbiednieć dk.
przym. biedny, biedniuteńki, biedniutki
przysł. biednie, biedniutko, biedniuteńko
związki frazeologiczne:
bieda aż piszczy / piszczy jak bieda w gnacie • bieda z nędzą • kiedy bieda w dom zawita, o człowieka nikt nie pyta • klepać biedę • pół biedy • przysłowia: komu śmiech, a komu bieda[2] • ludzi moc, a o człowieka bieda[2] • prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie
etymologia:
(1.1-2) od prasł. *běda[3][4][5]
(1.1-2) por. białor. бяда, czes. bída, kasz. biéda, ros. беда, scs. бѣда, słc. bieda i ukr. біда́
uwagi:
zobacz też: Aneks:Przysłowia polskie - bieda
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Paweł Zych, Witold Vargas: Bestiariusz słowiański.
  2. ↑ 2,0 2,1 Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 13.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bieda” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. ↑ Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. II, Moskwa 1974-, s. 54 i 55.
  5. ↑ Hasło „bijeda” w: Hrvatski jezični portal.

bieda (język słowacki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bieda, nędza, niedostatek, ubóstwo
(1.2) bieda, trud
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nedostatok, psota, núdza, chudoba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *běda
zob. polskie znaczenie
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bieda&oldid=8283986”