Pumunta sa nilalaman

Kabilugan ng latitud

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Ang proyeksiyong Mercator at ang kagamitan nito sa pandaigdigang mapa. Itong proyeksiyong ay unang ginamit ng mga Olandes noong mga ika-16 na siglo.

Ang kabilugan ng latitud o paralelo ay isang kathang singsing na kumukonekta sa lahat ng mga punto na nagbabahagi sa isang paralelo.[1]

Ang mga kabilugan ng latitud ay hindi katulad ng mga kabilugan ng longhitud kung saan ang lahat ng malalaking bilog, kasama na ang gitna ng Mundo, ay makikita sa kalagitnaan nito. Ang kabilugan ng latitud naman ay lumiliit habang ang distansya mula sa Ekwador ay tumataas. Ang kanilang haba ay maaaring kalkulahin sa pamamagitan ng isang karaniwang punsyon ng sine o cosine. Ang ika-60 kahanay sa hilaga o timog ay kalahati ng haba ng Ekwador (hindi isinasaalang-alang ang maliit na pagyupi ng Mundo ng 0.335%). Sa proyeksiyong Mercator o sa proyeksyong Gall-Peters, isang bilog ng latitud ay patayo sa lahat ng meridyano.[2] Sa elipsoido o sa proyeksyong pabilog, ang lahat ng bilog ng latitud ay mga linyang rumbo, maliban sa Ekwador.

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. "Latitude | National Geographic Society". education.nationalgeographic.org. Nakuha noong 2023-01-26.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Kher, Aparna. "What Are Longitudes and Latitudes?". timeanddate.com. Nakuha noong 15 Abril 2020.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)