Ahmet Tevfik Okday
Ahmet Tevfik Paşa | |
---|---|
Osmanlı Sadrazamı | |
Görev süresi 21 Ekim 1920 - 1 Kasım 1922 | |
Hükümdar | VI. Mehmed |
Yerine geldiği | Damat Ferid Paşa |
Yerine gelen | Makam kaldırıldı |
Görev süresi 11 Kasım 1918 - 3 Mart 1919 | |
Hükümdar | VI. Mehmed |
Yerine geldiği | Ahmet İzzet Paşa |
Yerine gelen | Damat Ferid Paşa |
Görev süresi 13 Nisan 1909 - 5 Mayıs 1909 | |
Hükümdar | II. Abdülhamid V. Mehmed |
Yerine geldiği | Hüseyin Hilmi Paşa |
Yerine gelen | Hüseyin Hilmi Paşa |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 11 Şubat 1843 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
Ölüm | 6 Ekim 1936 (93 yaşında) İstanbul, Türkiye |
Defin yeri | Edirnekapı Şehitliği, İstanbul |
Evlilik(ler) | Elisabeth Tschumi |
Çocuk(lar) | İsmail Hakkı Okday Ali Nuri Okday |
Dini | Sünni İslam |
Ahmet Tevfik Paşa (soyadı kanunundan sonra Ahmet Tevfik Okday) (11 Şubat 1843, İstanbul - 6 Ekim 1936, İstanbul), Osmanlı devlet adamı ve son Osmanlı sadrazamı.
II. Abdülhamid döneminin Hariciye Nazırı olarak 14 yıl görev yaptıktan sonra II. Abdülhamid ve devamla V. Mehmed saltanatında, 13 Nisan 1909 - 5 Mayıs 1909 tarihleri arasında, VI. Mehmed saltanatında ve İstanbul'un işgal altında bulunduğu dönemde 11 Kasım 1918 - 3 Mart 1919 ve 21 Ekim 1920 - 4 Kasım 1922 tarihleri arasında, üç dönemde (esasen beş dönem) toplam iki yıl dört ay yirmi dokuz gün sadrazamlık yaptı.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Soyu Giray Hanedanı'na dayanan Kırım Tatarı Ferik İsmail Hakkı Paşa'nın oğludur.[1] Doğumundan kısa bir süre sonra annesini kaybetti. Eğitimi ile teyzesi ilgilendi ve onun Farsça, Arapça ve Fransızca dillerini akıcı bir şekilde konuşmasını sağladı.[2] Askeri eğitimin aldı ve bir süre orduda subay olarak görev yaptı.
22 yaşında iken askeriyeden ayrılarak Babıali Tercüme Odası'na girdi. 1872'den sonra çeşitli dış görevlerde bulundu, Roma, Viyana, Petersburg, Atina'daki görevlerinden sonra 1885 yılından itibaren on yıl süreyle Berlin'de maslahatgüzar ve büyükelçilik yaptı.[1]
1879 yılında Atina'da Maslahatgüzar olarak görev yaparken bir diplomat ailesinin çocuklarına mürebbiyelik yapan İsviçreli bir köy polisinin kızı Elisabeth Tschumi ile evlendi. Bu evlilikten beş çocuğu oldu.[1]
1895 yılında Berlin Sefiri olarak görev yaparken II. Abdülhamid tarafından İstanbul'a çağrılarak Hariciye Nazırlığı görevine atandı. Bu görevini aralıksız olarak 1909 yılına kadar sürdürdü. Osmanlı-Yunan Savaşı'nı sonlandıran barış anlaşmasını imzaladığında II. Abdülhamid ona Hariciye Konağı olarak ikamet etmekte olduğu, bizzat padişahın tapulu malı olan Ayaspaşa'daki konağı hediye etti.
Ahmet Tevfik Bey, II. Meşrutiyet'in ilanından sonra Ayan Meclisi üyeliğine atandı.
Birinci sadrazamlık dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]31 Mart İsyanı sırasında istifa eden Hüseyin Hilmi Paşa'nın yerine 13 Nisan'ı 14 Nisan'a bağlayan gece sadrazamlığa getirildi.[3] Hüseyin Hilmi Paşa'nın sadaretten çekilmesini ayaklanmacılar talep etmişti. Yerine gelmesini istedikleri kişi Tevfik Paşa değildi ancak bu değişiklik ile en azından Hilmi Paşa'nın azledilmesi talebi yerine getirilmiş oluyordu.[3] Padişahın ısrarı ile görevi kabul etti.
Ilımlı ve tarafsız kişilerden oluşan bir hükûmet kurdu. İstanbul ve Adana'da başlayan şiddet olaylarının büyümesini engelleyecek tedbirler aldı. Hareket Ordusu'nun İstanbul'a girerek denetimi ele geçirmesi ve II. Abdülhamid'i tahttan indirmesi üzerine 5 Mayıs 1909 tarihinde istifa ederek yerini tekrar Hüseyin Hilmi Paşa'ya bıraktı.
İstifasından sonra Londra Sefirliğine atandı. Bu görevini 1911-1914 yılları arasında sürdürdü. Osmanlı İmparatorluğu'nun Birleşik Krallık'a savaş ilan etmesi üzerine geri çağrıldı. 1914-1918 yılları arasında Meclis-i Ayan Reisi olarak görev yaptı.
İkinci sadrazamlık dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]I. Dünya Savaşı'ndan sonra Mondros Mütarekesi'ni imzalayan Ahmed İzzet Paşa'nın istifası üzerine Ahmet Tevfik Paşa 11 Kasım 1918 tarihinde ikinci kez sadrazamlığa getirildi. Sadrazam oluşunun ikinci günü İtilaf devletleri donanması İstanbul'a girerek şehri işgal etti.
Padişah Vahdettin, müttefiklerin baskısı ile 21 Aralık 1918 tarihinde meclisi feshetti ve ardından kısa bir süre için Tevfik Paşa hükûmeti dağıldı. Tevfik Paşa, 12 Ocak 1919 tarihinde yeniden hükûmet kurdu ancak işgalcilerin zorlamasıyla 3 Mart 1919 tarihinde istifa etti.[4]
Paris Barış Konferansı
[değiştir | kaynağı değiştir]Osmanlı Devleti'nin 22 Nisan 1920 tarihinde I. Dünya Savaşı sonrası barış görüşmelerinin yapıldığı Paris Barış Konferansı'na davet edilmesi üzerine, konferansa gönderilen Osmanlı heyetine başkanlık yaptı. Başkanlığındaki heyet, bildirilen şartları çok ağır bulup hafifletilmesini istedi. Bunun kabul edilmemesi üzerine 11 Temmuz 1920 tarihinde bildirilen şartları reddederek İstanbul'a geri döndü.[5] Daha sonra Paris'e Damat Ferit Paşa başkanlığında gönderilen bir başka heyet, şartları kabul edip Sevr Antlaşması'nı imzaladı.
Üçüncü sadrazamlık dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]21 Ekim 1920 tarihinde Damat Ferit Paşa'nın yerine sadrazamlığa getirildi, iki yıl bu makamda kaldı. Görevi sırasında TBMM Hükûmeti'ne, Londra Konferansı'na birlikte katılmayı önerdi, ama Mustafa Kemal Paşa'nın bunu reddetmesi üzerine konferansta Ankara Hükûmeti'ni Bekir Sami Bey, İstanbul Hükûmeti'ni ise Tevfik Paşa temsil etti. Konferans sırasında Türkiye'nin tek temsilcisinin Ankara Hükûmeti olduğunu belirterek sözü Bekir Sami Bey'e bıraktı.
Saltanatın kaldırılmasından sonra 4 Kasım 1922 tarihinde istifa etti. Saltanatın kaldırılması nedeniyle sadaret mührünü iade edemedi. Bu mühür ailesi tarafından saklanmaktadır.[1]
Cumhuriyet dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]Tevfik Paşa, Türkiye'de Cumhuriyetin ilanından sonra hiçbir resmî görev almadı. Ayaspaşa'daki konağı 1930'larda eşinin isteği doğrultusunda bir otele çevirdi. Otel, lokantacı Aram Hıdır yönetiminde "Park Otel" adıyla üne kavuştu.[6] Gözleri iyi görmemeye başlayınca otele yerleşti.1934 yılında gerçekleşen soyadı kanunundan sonra "Okday" soyadını aldı.
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]8 Ekim 1936 tarihinde İstanbul'da 93 yaşında öldü. Beşiktaş'taki Yahya Efendi Tekkesi'ne defnedilen naaşı, daha sonra Oğlu Ali Nuri Okday tarafından Edirnekapı Şehitliği'ndeki aile mezarlığına nakledildi. Hatıratı, torunu Şefik Okday tarafından, "Büyükbabam Son Sadrazam Ahmet Tevfik Paşa" (1986) adıyla yayınlandı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d "Cemil Kalyoncu, Son Sadrazamın Torunu, Aksiyon Dergisi, Sayı 259, 20.11.1999". 9 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2013.
- ^ "Elisabeth Tschumi'nin İsviçre kırlarından İstanbul'da saraya uzanan sıra dışı yaşamı". 20 Şubat 2021. 3 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2023.
- ^ a b "Necati Çavdar, Siyasi Denge Unsuru Olarak 31 Mart Vakasında Ahmet Tevfik Paşa Hükümeti, History Studies, Samsun, Mart 2011" (PDF). 2 Ocak 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2011.
- ^ "Atatürk.net sitesi Atatürk ve Türkiye Cumhuriyeti Kronoloisi 1919 yılı, Erişim Tarihi 24.06.2011". 31 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2011.
- ^ "Turktarih.net sitesi Paris Barış Konferansı maddesi, Erişim tarihi:24.06.2011". 16 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2011.
- ^ Deleon, Jak. "Keyif Haritasındaki Park Otel" (PDF). 26 Kasım 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
Siyasi görevi | ||
---|---|---|
Önce gelen: Damat Ferid Paşa |
Osmanlı Sadrazamı 21 Ekim 1920 - 1 Kasım 1922 |
Sonra gelen: Makam kaldırıldı |
Önce gelen: Hüseyin Hilmi Paşa |
Osmanlı Sadrazamı 31 Mart 1909 - 5 Mayıs 1909 |
Sonra gelen: Hüseyin Hilmi Paşa |
Önce gelen: Ahmet İzzet Paşa |
Osmanlı Sadrazamı 11 Kasım 1918 - 10 Mart 1919 |
Sonra gelen: Damat Ferid Paşa |
- Osmanlı sadrazamları
- Hariciye nâzırları
- Osmanlı İmparatorluğu Berlin Büyükelçileri
- Osmanlı İmparatorluğu'nun Londra Büyükelçileri
- Osmanlı İmparatorluğu'nun Atina Büyükelçileri
- 1843 doğumlular
- İstanbul ili doğumlu siyasetçiler
- 1936 yılında ölenler
- Kırım Tatarı asıllı Türkler
- Avusturya-Macaristan büyükelçileri
- II. Abdülhamid tarafından seçilen Meclis-i Âyan üyeleri
- Osmanlı İmparatorluğu Meşrutiyet dönemi
- İstanbul ilinde ölenler
- Edirnekapı Şehitliği'ne defnedilenler