vakit

Ayrıca bakınız: vakít

Osmanlı Türkçesi وقت‎, Arapça وَقِت‎ (vaḳit).

• IPA^(anahtar): /va.ˈcit/
• Heceleme: va‧kit

vakit (belirtme hâli vakti, çoğulu vakitler)

1. bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler

   Şimdi yemek vakti, bunun vakti değil.

2. belirlenmiş olan zaman

   Kâhya, "Vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi" demişti. — S. Kocagöz

3. zaman anlatan kelimelere belirtilen hâl geldiğinde "iken" anlamı veren bir söz
4. (astronomi) çağ, devir

   Vaktin bilginleri.

5. (mecaz) geçim, para bakımından elverişli durum

   Onun bu kadar para vermeye vakti yok.

6. (zaman) zaman

   Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te. — Y. K. Beyatlı

• vagit

• Türk Dil Kurumuna göre "vakit" maddesi

• Vikipedi'de vakit

Arapça وَقْت‎ (vaḳt)

• Heceleme: va‧kit

vakit

1. (zaman) vakit, zaman