Anxo Rei Ballesteros

Anxo Rei Ballesteros

Biografía
Nacemento	24 de xaneiro de 1952 Ardesende, España
Morte	29 de outubro de 2008 (56 anos) A Coruña, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	escritor
Familia
Cónxuxe	María Jesús Armada
Irmáns	Paulo Rei Ballesteros
Premios
(2007)  Premio Literario Ánxel Fole (2002)  Premio Ramón Piñeiro de Ensaio (1993)  Premio Antón Losada Diéguez de creación literaria

Anxo Adolfo Rei Ballesteros, nado en Ardesende (Codeso, Boqueixón)^[1] o 24 de xaneiro de 1952 e finado na Coruña^[2] o 29 de outubro de 2008, foi un escritor galego que cultivou a novela, o teatro, o ensaio e a tradución.

É irmán de Paulo Rei Ballesteros^[3].

Licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela, a súa traxectoria literaria comezou nos anos mozos colaborando coa revista efémera Bonaval. A súa primeira novela Dos anxos e dos mortos foi publicada por Edicións Castrelos en 1977, e nese mesmo ano recibiu o Pedrón de Ouro polo seu relato "Querido Brais". Coa súa segunda novela Loaira acadou o Premio Antón Losada Diéguez en 1993.

Tamén autor de teatro, a súa obra Xogos de damas estreouse en 1987 polo grupo Malbarate, e en 1991 dirixiu a versión de A voz humana de Jean Cocteau. Preocupado pola filosofía, publicou ensaios en revistas e catálogos de artistas, e en 2003 apareceu o seu libro Tempo e vinganza sobre o Hamlet de William Shakespeare e o problema do tempo.

Durante os últimos anos da súa vida viviu na Pobra do Caramiñal.

En novembro de 2009 aparecu unha obra póstuma, a novela A noite do moucho, publicada por Galaxia.^[4] Máis tarde apareceu entre os papeis do autor a que debeu ser a súa primeira obra en galego, a novela Dezanove badaladas, publicada tamén por Galaxia no outono de 2018.^[5] Ambientada na Galicia dos anos 1970, conta os cambios nunha sociedade na que o urbano vai gañando terreo ao rural^[6].

• Dezanove badaladas, (2018). Vigo: Galaxia.^[7] 188 páxs. Escrita entre1969-70, cando o autor tiña 19 anos. ISBN 978-84-9151-201-1.
• Dos anxos e dos mortos (1977). Vigo: Castrelos (reeditada en 1991 en Galaxia).^[8]
• Querido Brais. (1977). Concello da Pobra do Caramiñal. ISBN 978-84-606-1341-1.
• Loaira (1992). Galaxia. Loaira é, segundo o crítico Xoán González Millán "un dos proxectos novelísticos máis complexos e ambiciosos da historia da narrativa galega".^[9] Segundo Manuel Castelao Mexuto pode ser considerada a mellor novela galega do século XX.^[10]
  • Loaira (2023). Santiago: Laiovento. 490 páxs. ISBN 978-84-8487-629-8. Libro electrónico: ISBN 978-84-8487-630-4. Esta edición de Manuel Castelao Mexuto "corrixe as numerosísimas grallas que tanto desluciron a primeira edición e suxire –en coherencia co espírito antiautoritario (contra o Autor coactivo) do Ballesteros– unha orde de lectura dos capítulos alternativa, a cal torna un texto tradicionalmente considerado difícil nunha novela fascinante, a mellor recreación artística do mundo estudantil de Santiago de Compostela nos inesquecíbeis anos do tardofranquismo e memoria viva das súas pulsións máis imperecedoiras, nomeadamente, a emancipadora esixencia de mudar a vida", en palabras da editora.^[11]
• A sombra dos teus soños (1998). Vigo: Galaxia. ISBN 9788482882130. Segundo a editorial: "Atopamos relatos sobre un mundo antigo, unha Galicia rural, impenetrable, misteriosa, nos que o autor acada unha expresividade case magoante. Pero tamén hai contos sobre o mundo moderno, que se desenvolven tanto en Galicia como fóra".^[12] Reeditada en 2011: 140 páxs.

• Non sei cando nos veremos (2005). Vigo: Galaxia. 260 páxs. ISBN 978-84-8288-803-3.^[13]. Para o xornal da USC: "a obra ... preséntase agora baixo a forma dun relato novelesco no que a lingua oral e a narración directa, precisa e de trazado firme, se combinan coa crítica contundente da moral e as formas de vida da sociedade de hoxe".^[14]
• A noite do moucho. (2009). Vigo: Galaxia. 120 páxs. ISBN 978-84-9865-240-6.^[15]

• Xogos de damas. (1988). Vigo: Edicións Xerais de Galicia. 91 páxs. ISBN 978-8475073156.

• "A outra memoria", en Grial (1989).^[16]
• Tempo e vinganza (2003). Vigo: Galaxia. Premio Ramón Piñeiro de Ensaio. 308 páxs. ISBN 978-84-8288-603-9. Segundo a editora: "Rei Ballesteros realiza unha serie de suxestivos achegamentos a temas tan fundamentais na nosa cultural coma o amor, a morte, a familia, a orixe e a comunidade."^[17]
• Presenza dunha Ausencia (Sobre Maurice Blanchot) (2013). Axóuxere. 140 páxs. ISBN 978-8494137914. Para a editorial: "Obra inédita, atopada entre os papeis do propio Anxo, manografada e nun estado non conclusivo, supón a derradeira reflexión ou divagación coa que contamos sobre as inquedanzas interiores que o escritor tiña no seu transcorrer como creador".^[18]
• A dificultade de falar. Artigos e ensaios (2021). Vigo: Galaxia. 394 páxs. ISBN 978-84-9151-585-2. Escritos entre 1979 e 2006

• A voz humana, 1991, (La Voix humaine) de Jean Cocteau.
• Molloy, de Samuel Beckett, 2006, Galaxia.

• Poetas e Narradores nas súas voces. II, 2006, Consello da Cultura Galega.

• Gañador do Premio Literario Ánxel Fole no 2007 con Carlos Fernández Fernández, por Urda e mundo. Un ensaio sobre Rof Carballo.
• En 2018, na Pobra do Caramiñal, o Concello e Barbantia realizaron diversas actividades para honrar a súa figura. Entre elas, a inauguración dunha rúa co seu nome e dunha estatua feita por Manuel Teira.^[19] Tamén xurdiu a iniciativa de pedir o Día das Letras Galegas para Anxo Rei Ballesteros.^[19]

• Literatura galega do século XX

• Anxo Rei Ballesteros na Biblioteca Virtual Galega.
• Ficha na Editorial Galaxia Arquivado 13 de maio de 2018 en Wayback Machine.
• Manuel Castelao fala de Rei Ballesteros
• Entrevista Anxo Rei Ballesteros