Claude Chabrol

Claude Chabrol

Biografía
Nacemento	(fr) Claude Henri Jean Chabrol 24 de xuño de 1930 10º distrito de París, Francia
Morte	12 de setembro de 2010 (80 anos) 3º distrito de París, Francia
Causa da morte	cancro
Lugar de sepultura	Cemiterio do Père-Lachaise, 10
Residencia	París
Educación	Universidade de París - farmacoloxía
Altura	1,75 m
Actividade
Ocupación	press agent (en) (1955–), actor, actor de cinema, realizador, crítico de cinema, guionista, produtor
Período de actividade	1956 - 2010
Empregador	20th Century Fox Cahiers du cinéma
Movemento	Nouvelle Vague
Participou en
24 de xuño de 1977	Documenta 6
Obra
Arquivos en	Cinémathèque Française
Familia
Cónxuxe	Aurore Chabrol (1983–2010), morte do cónxuxe Stéphane Audran (1964–1980), divorcio
Fillos	Matthieu Chabrol  () Thomas Chabrol  () Stéphane Audran
Cronoloxía
4 de decembro de 1964	matrimonio
1964	divorcio
26 de xuño de 1952	matrimonio
Premios
(2003)  Premio do Cinema Europeo á traxectoria (2000)  Premio Louis-Delluc, premiado polo traballo Merci pour le chocolat (pt) (1996)  National Society of Film Critics Award for Best Foreign Language Film (en) , premiado polo traballo La Cérémonie (pt) (1989)  Pipe Smoker of the Year (en)  Oso de Ouro
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Claude Chabrol, nado en París o 24 de xuño de 1930 e finado na mesma cidade o 12 de setembro de 2010,^[1][2] foi un director de cinema francés.

Foi xunto a Jean-Luc Godard e Jacques Rivette un dos últimos sobrevivente da Nouvelle Vague, e a quen se lle atribúe principiar o movemento,^[3] demostrando que máis que un movemento de grupo, a Nouvelle Vague foi un movemento de individuos que coincidiron á vez no espazo e no tempo na redacción de Cahiers du Cinéma, baixo a dirección de André Bazin. Foi crítico de cine nesa revista durante a década do anos 50.^[4]

Considérase a súa primeira película (Le Beau Serge, 1959) o Manifesto da Nouvelle Vague e coa segunda (Les Cousins) gañou o Oso de Ouro á mellor película na novena edición do Festival de Berlín do mesmo ano.^[4]

Case octoxenario, seguiu realizando películas tras máis de 50 anos de profesión.

Casou en 3 ocasións: con Àgnes Goute (entre 1952 e 1964), con Stéphane Audran (de 1964 a 1980) e con Aurore Chabrol dende 1983 até o seu falecemento en 2010.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Claude Chabrol

• Gili, Jean A.; Tesson, Charles; Sauvaget, Daniel; Viviani, Christian (2006). Los grandes directores de cine. Ed. Ma non Troppo. ISBN 978-84-96924-23-9. 

• Vídeo de Claude Chabrol, en 1970, fala da súa carreira cinematográfica. (en francés)
• Ficha en IMDb