Clemente III, papa

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.)

Clemente III, papa

(década de 1200)
Nome orixinal	(la) Clemens PP. III
Biografía
Nacemento	valor descoñecido Roma (Estados Pontificios)
Morte	20 de marzo de 1191 ↔ 10 de abril de 1191 Roma (Estados Pontificios)
Lugar de sepultura	Basílica de San Xoán de Latrán
174º Papa
7 de xaneiro de 1188 (Gregoriano) – 27 de marzo de 1191 (Gregoriano) ← Gregorio VIII – Celestino III →
Cardeal bispo de Palestrina diocese suburbicaria de Palestrina
1181 (Gregoriano) – 1187 (Gregoriano) – Gérard Mainard →
Cardeal
marzo de 1179 (Gregoriano) –
Archpriest of the Basilica di Santa Maria Maggiore (en)
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Lugar de traballo	Roma Estados Pontificios
Ocupación	sacerdote católico, escritor
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Clemente III (de nome de bautizo Paolo Scolari), nado en Roma en 1130 e morto o 27 de marzo de 1191, foi Papa da Igrexa católica do 1187 ao 1191.

Paolo Scolari, cardeal de Palestina, foi escollido papa o 20 de decembro de 1187 na cidade de Pisa por mor de que na mencionada cidade morreu o seu antecesor mentres preparaba a reconquista de Xerusalén.

Inmediatamente, e aproveitando a boa acolleita dos seus paisanos romanos, empezou a traballar para conseguir o regreso do papado a Roma, cidade da cal os papas se exiliaron en 1153 ao constituírse Roma en municipio libre baixo o mandato de Arnaldo de Brescia, chegándose a un acordo que permitiu a Clemente III volver a Roma en 1188 e escoller o gobernador da cidade, a cambio do recoñecemento do Senado Romano e da elección polo pobo dos seus maxistrados.

Logo deste éxito, Clemente III dirixe a súa atención á reconquista de Xerusalén mediante a organización da Terceira Cruzada. Para o que se reconciliou co emperador Federico I conseguindo que se puxese á fronte dun poderoso exército en que tamén participarán o rei inglés Ricardo I Corazón de León e o francés Filipe II Augusto.

Aínda así o conflito co emperador xermánico non tardará en reavivarse cando, á morte en 1189 do vasalo do papa Guillerme II de Sicilia, Henrique VI que sucedera ao seu pai Federico I, morto en Terra Santa, reclama o reino siciliano facendo valer os dereitos da súa esposa Constanza.

O Papa, vendo perigar a súa independencia se Henrique VI conseguía o seu propósito, apoia a elección como rei de Tancredo de Lecce, o que provoca a entrada do emperador xermánico en Italia á fronte dun gran exército para forzar unha entrevista co Papa e conseguir o recoñecemento dos seus dereitos, o cal non conseguiu debido á morte de Clemente III o 27 de marzo de 1191.

As profecías de San Malaquías refírense a este papa como De schola exiet (Saído da escola), que fai referencia ao seu apelido, Scolari (= da escola).

Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.