Przejdź do zawartości

Grand Prix Niemiec 1953

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Niemiec 1953
Großer Preis von Deutschland
7. wyścig z 9 w sezonie
30. Grand Prix Formuły 1
Tor Nürburgring
Nürburgring
Data

2 sierpnia 1953

Trasa
Liczba okrążeń

18

Długość okrążenia

22,810 km

Dystans

410,580 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

36 kierowców

Zakwalifikowało się

36 kierowców

Ukończyło wyścig

16 kierowców

Wyniki
Pole position

Alberto Ascari
(9:59,8, Ferrari)

Zwycięzca

Giuseppe Farina
(3:02:25,0, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Alberto Ascari
(9:56,0, Ferrari)

7. Grand Prix w sezonie 1953
Poprzednie

Grand Prix Wielkiej Brytanii

Następne

Grand Prix Szwajcarii

Grand Prix Niemiec
1952 1953 1954

Grand Prix Niemiec 1953 (oryg. Großer Preis von Deutschland) – 7. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1953, która odbyła się 2 sierpnia 1953 po raz 3. na torze Nürburgring.

16. Grand Prix Niemiec, 3. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[1]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 1 Włochy Alberto Ascari Ferrari P 9:59,8 - -
2 5 Argentyna Juan Manuel Fangio Maserati P 10:03,7 +3,9 +3,9
3 2 Włochy Giuseppe Farina Ferrari P 10:04,1 +0,4 +4,3
4 3 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari P 10:12,6 +8,5 +12,8
5 10 Francja Maurice Trintignant Gordini E 10:21,7 +9,1 +21,9
6 4 Włochy Luigi Villoresi Ferrari P 10:22,8 +1,1 +23,0
7 7 Włochy Felice Bonetto Maserati P 10:40,8 +18,0 +41,0
8 8 Argentyna Onofre Marimón Maserati P 10:41,0 +0,2 +41,2
9 9 Francja Jean Behra Gordini E 10:45,5 +4,5 +45,7
10 11 Stany Zjednoczone Harry Schell Gordini E 10:46,2 +0,7 +46,4
11 17 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Maserati P 10:46,6 +0,4 +46,8
12 19 Wielka Brytania Stirling Moss Cooper-Alta D 10:48,3 +1,7 +48,5
13 15 Wielka Brytania Roy Salvadori Connaught-Lea-Francis D 10:57,5 +9,2 +57,7
14 31 Hans Herrmann Veritas D 10:59,8 +2,3 +1:00,0
15 14 Tajlandia Prince Bira Connaught-Lea-Francis D 11:02,1 +2,3 +1:02,3
16 16 Wielka Brytania Kenneth McAlpine Connaught-Lea-Francis D 11:07,3 +5,2 +1:07,5
17 38 Wielka Brytania Alan Brown Cooper-Bristol D 11:08,7 +1,4 +1:08,9
18 23 Willi Heeks Veritas D 11:18,0 +9,3 +1:18,2
19 18 Belgia Jacques Swaters Ferrari E 11:18,9 +0,9 +1:19,1
20 40 Wielka Brytania Rodney Nuckey Cooper-Bristol D 11:22,1 +3,2 +1:22,3
21 28 Theo Fitzau AFM-BMW D 11:23,4 +1,3 +1:23,6
22 20 Francja Louis Rosier Ferrari D 11:27,4 +4,0 +1:27,6
23 21 Hans Stuck AFM-Bristol D 11:37,2 +9,8 +1:37,4
24 35 Edgar Barth EMW D 11:40,8 +3,6 +1:41,0
25 12 Belgia Johnny Claes Connaught-Lea-Francis E 11:45,5 +4,7 +1:45,7
26 36 Rudolf Krause BMW D 11:49,5 +4,0 +1:49,7
27 34 Kurt Adolff Ferrari P 11:53,1 +3,6 +1:53,3
28 24 Theo Helfrich Veritas D 11:56,3 +3,2 +1:56,5
29 22 Wolfgang Seidel Veritas D 11:59,3 +3,0 +1:59,5
30 41 Günther Bechem AFM-BMW D 12:13,3 +14,0 +2:13,5
31 30 Ernst Loof Veritas D 12:16,8 +3,5 +2:17,0
32 37 Ernst Klodwig BMW D 12:24,6 +7,8 +2:24,8
33 32 Erwin Bauer Veritas D brak czasu - -
34 26 Oswald Karch Veritas D brak czasu - -
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig

[edytuj | edytuj kod]

Źródła: statsf1.com[2]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Awans 2 2 Włochy Giuseppe Farina Ferrari P 18 3:02:25,0
2 Bez zmian 5 Argentyna Juan Manuel Fangio Maserati P 18 +1:04,0
3 Awans 1 3 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari P 18 +1:43,6
4 Awans 3 7 Włochy Felice Bonetto Maserati P 18 +8:48,6
5 Awans 6 17 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Maserati P 17 +1 okr.
6 Awans 6 19 Wielka Brytania Stirling Moss Cooper-Alta D 17 +1 okr.
7 Awans 12 18 Belgia Jacques Swaters Ferrari E 17 +1 okr.
8 Spadek 7 1 Włochy Alberto Ascari
Włochy Luigi Villoresi
Ferrari P 10
7
+1 okr.
9 Awans 5 31 Hans Herrmann Veritas D 17 +1 okr.
10 Awans 12 20 Francja Louis Rosier Ferrari D 17 +1 okr.
11 Awans 9 40 Wielka Brytania Rodney Nuckey Cooper-Bristol D 16 +2 okr.
12 Awans 16 24 Theo Helfrich Veritas D 16 +2 okr.
13 Awans 3 16 Wielka Brytania Kenneth McAlpine Connaught-Lea-Francis D 16 +2 okr.
14 Awans 12 36 Rudolf Krause BMW D 16 +2 okr.
15 Awans 17 37 Ernst Klodwig BMW D 15 +3 okr.
16 Awans 13 22 Wolfgang Seidel Veritas D 14 +4 okr.
Niesklasyfikowani
  4 Włochy Luigi Villoresi
Włochy Alberto Ascari
Ferrari P 10
5
+3 okr. silnik
  38 Wielka Brytania Alan Brown Cooper-Bristol D 15 +3 okr. wypadek
  8 Argentyna Onofre Marimón Maserati P 13 +5 okr. zawieszenie
  12 Belgia Johnny Claes Connaught-Lea-Francis E 12 +6 okr. silnik
  35 Edgar Barth EMW D 12 +6 okr. zmęczenie
  26 Oswald Karch Veritas D 10 +8 okr. silnik
  23 Willi Heeks Veritas D 8 +10 okr. przekładnia
  9 Francja Jean Behra Gordini E 7 +11 okr. skrzynia biegów
  11 Stany Zjednoczone Harry Schell Gordini E 6 +12 okr. silnik
  14 Tajlandia Prince Bira Connaught-Lea-Francis D 6 +12 okr. silnik
  28 Theo Fitzau AFM-BMW D 3 +15 okr. silnik
  34 Kurt Adolff Ferrari P 3 +15 okr. przekładnia
  41 Günther Bechem AFM-BMW D 2 +16 okr. silnik
  15 Wielka Brytania Roy Salvadori Connaught-Lea-Francis D 1 +17 okr. silnik
  32 Erwin Bauer Veritas D 1 +17 okr. silnik
  10 Francja Maurice Trintignant Gordini E 1 +17 okr. dyferencjał
  21 Hans Stuck AFM-Bristol D 0 +18 okr. silnik
  30 Ernst Loof Veritas D 0 +18 okr. pompa paliwowa
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  39 Helm Glöckler Cooper-Bristol D 0 silnik
  6 Argentyna José Froilán González Maserati P 0 kontuzja
  13 Mauritz von Strachwitz MSM-Lancia ? 0 nieobecny
  25 Hans Blees AFM-BMW D 0 nieobecny
  27 Adolf Lang Veritas D 0 nieobecny
  29 Hans Klenk Veritas D 0 nieobecny
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[3]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
4 Włochy Alberto Ascari Ferrari 9:56,0 12

Prowadzenie w wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[4]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
2 Włochy Giuseppe Farina Ferrari 8-18 10
1 Włochy Alberto Ascari Ferrari 1-4 4
3 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari 5-7 3

Klasyfikacja po wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza piątka otrzymywała punkty wed��ug klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[5]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku. Liczone było tylko 4 najlepsze wyścigi danego kierowcy.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0 Włochy Alberto Ascari 6 33,5 (36,5) 4 5 3
2 +4 Włochy Giuseppe Farina 6 20 1 1 1 2
3 +2 Argentyna Juan Manuel Fangio 6 19 3 1 1 3
4 -2 Wielka Brytania Mike Hawthorn 6 18 (20) 1 1
5 -2 Argentyna José Froilán González 5 13,5 3 2 1
6 -2 Włochy Luigi Villoresi 6 13 2 1 2
7 0 Stany Zjednoczone Bill Vukovich 1 9 1 1 1
8 +1 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried 5 7 1
9 -1 Stany Zjednoczone Art Cross 1 6 1
10 +1 Włochy Felice Bonetto 5 5 1 2
11 -1 Argentyna Onofre Marimón 4 4 1 2
12 0 Stany Zjednoczone Duane Carter 1 2 1 1
12 0 Stany Zjednoczone Sam Hanks 1 2 1
14 0 Francja Maurice Trintignant 6 2 3
15 0 Argentyna Oscar Alfredo Gálvez 1 2
15 0 Stany Zjednoczone Jack McGrath 1 2
17 0 Stany Zjednoczone Paul Russo 1 1,5 1
17 0 Stany Zjednoczone Fred Agabashian 1 1,5
P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. GERMANY 1953 Qualifications. statsf1.com. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
  2. GERMANY 1953 Result. statsf1.com. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
  3. GERMANY 1953 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
  4. GERMANY 1953 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
  5. 1953 – STATS F1. statsf1.com. [dostęp 2021-02-16]. (ang.).