Przejdź do zawartości

Roger Milla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roger Milla
Ilustracja
Roger Milla (w białej koszulce, 1989-90)
Pełne imię i nazwisko

Albert Roger Mooh Miller

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1952
Jaunde

Wzrost

173 cm

Pozycja

środkowy napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965−1970 Eclair de Douala 61 (6)
1971−1974 Léopards Duala 117 (89)
1974−1977 Tonnerre Jaunde 87 (69)
1977−1979 Valenciennes FC 28 (6)
1979−1980 AS Monaco FC 17 (2)
1980−1984 SC Bastia 113 (35)
1984−1986 AS Saint-Étienne 59 (31)
1986−1989 Montpellier HSC 95 (37)
1989−1990 JS Saint-Pierroise 32 (8)
1990−1994 Tonnerre Jaunde
1994−1995 Pelita Jaya 23 (23)
1995−1996 Putra Samarinda 12 (18)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1973−1994  Kamerun 102 (28)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2007 Montpellier HSC (asystent)
2007–2011 Tonnerre Jaunde
2011–2012 Tonnerre Jaunde (dyrektor sportowy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Roger Milla (właśc. Albert Roger Mooh Miller[1], ur. 20 maja 1952 w Jaunde) – kameruński piłkarz, który grał na pozycji napastnika. Posiada także obywatelstwo francuskie.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Roger Milla to jedna z pierwszych i najbardziej rozpoznawalnych afrykańskich gwiazd piłkarskich na arenie międzynarodowej, porównywany do gwiazd europejskich czy południowoamerykańskich. Ten międzynarodowy poziom osiągnął dopiero po skończeniu 38 lat, czyli w wieku, którym piłkarze są zwykle już po zakończeniu kariery. Pierwszym klubem Milli był Eclair Douala, do którego trafił w 1965 roku w wieku 13 lat. W 1971 roku został zawodnikiem Léopards Duala, w którym występował do 1974 roku. Dwukrotnie zdobył z nim mistrzostwo Kamerunu (1972, 1973). Następnie został zawodnikiem Tonnerre Jaunde, z którym w sezonie 1974/1975 wygrał Afrykański Puchar Zdobywców Pucharów (finał 1976).

W 1977 roku wyjechał do Francji grać w Valenciennes FC, w którym występował do 1979 roku. Następnym klubem w karierze Milli było AS Monaco, z którym w sezonie 1979/1980 zdobył Puchar Francji. Ten sukces powtórzył Puchar Francji: rok później w barwach Bastii, w której występował do 1984 roku. Następnymi klubami w karierze Milli były: AS Saint-Étienne (1984-1986), Montpellier HSC (1986-1989), JS Saint-Pierroise (1989-1990), kameruński Tonnerre Jaunde (1990-1994) i indonezyjskie kluby: Pelita Jaya (1994-1995) oraz Putra Samarinda, w której Milla w 1996 roku w wieku 44 lat zakończył piłkarską karierę.

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Milla zaliczył pierwszy występ w reprezentacji Kamerunu w roku 1973 przeciwko Zairowi[2]. Reprezentował swój kraj na mistrzostwach świata w Hiszpanii w 1982. Po raz pierwszy zrezygnował z występów w drużynie narodowej w 1987 roku i przeniósł się na wyspę Reunion, by tam kończyć karierę. Jednakże w 1990 Milla otrzymał telefon od prezydenta Kamerunu, Paula Biyi, który namówił Millę na powrót do reprezentacji. Milla się zgodził, w związku z czym pojechał na swój drugi w karierze mundialMŚ 1990 we Włoszech. Milla stał się jedną z głównych gwiazd turnieju. We Włoszech zdobył 4 bramki, każde ich zdobycie celebrując charakterystycznym tańcem przy narożniku boiska, zaczynając w ten sposób swoistą modę na celebrowanie strzelonego gola w niepowtarzalny dla każdego piłkarza sposób. Dwie z tych bramek zdobył w dogrywce meczu z Kolumbią, które dały awans Kamerunowi do ćwierćfinału. Kamerun stał się pierwszą afrykańską drużyną, która awansowała w mistrzostwach świata tak daleko (potem powtórzył ten sukces Senegal na MŚ w 2002 oraz Ghana na MŚ w 2010). Milla powrócił jeszcze na mistrzostwa świata w 1994 roku w wieku 42 lat. Na MŚ w USA Kamerun odpadł w fazie grupowej, Milla zdobył jednak honorowego gola w meczu z Rosją, bijąc swój własny rekord jako najstarszy strzelec gola w turnieju mistrzostw świata.

Ponadto Milla z reprezentacją dwukrotnie zdobył Puchar Narodów Afryki (1984, 1988), grał w finale tego turnieju (1986) oraz startował na igrzyskach olimpijskich 1984 w Los Angeles.

Mundial 1990

[edytuj | edytuj kod]

Roger Milla w wieku 38 lat stał się jedną z głównych gwiazd turnieju. We Włoszech zdobył 4 bramki, każde ich zdobycie celebrując charakterystycznym tańcem przy narożniku boiska, zaczynając w ten sposób swoistą modę na celebrowanie strzelonego gola w niepowtarzalny dla każdego piłkarza sposób. Dwie z tych bramek zdobył w dogrywce meczu z reprezentacją Kolumbii, które dały awans reprezentacji Kamerunu do ćwierćfinału, czym samym jego reprezentacja stała się pierwszą afrykańską drużyną, która awansowała w mistrzostwach świata tak daleko (potem powtórzył ten sukces reprezentacja Senegalu na Mundialu 2002, reprezentacja Ghany na Mundialu 2010 oraz reprezentacja Maroka na Mundialu 2022).

Mundial 1994

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 roku Roger Milla w wieku 42 lat wystąpił na trzecim w swoim karierze mundialu rozgrywanym w Stanach Zjednoczonych, co czyniło go przez 20 lat najstarszym graczem w historii mundialu (rekord pobity na Mundialu 2014 przez kolumbijskiego bramkarza Faryda Mondragóna – 43 lata, 3 dni). Dnia 28 czerwca 1994 roku podczas meczu z reprezentacją Rosji rozgrywanym na Stanford Stadium w Palo Alto strzelił dla swojej drużyny gola, co czyni go najstarszym strzelcem w historii mundialu, jednak jego drużyna przegrała ten mecz 1:6. Po tym turnieju Milla zakończył reprezentacyjną karierę.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Liga[3] Puchar krajowy[4] Puchar międzynarodowy[5] Łącznie
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Eclair de Douala
1968/1969 Kameruńska Première Division 28 1 28 1
1969/1970 Kameruńska Première Division 29 5 29 5
Łącznie 57 6 57 6
Léopard de Douala
1970/1971 Kameruńska Première Division 29 25 29 25
1971/1972 Kameruńska Première Division 30 20 30 20
1972/1973 Kameruńska Première Division 28 19 28 19
1973/1974 Kameruńska Première Division 30 25 30 25
Łącznie 117 89 117 89
Tonnerre Yaoundé
1974/1975 Kameruńska Première Division 29 23 29 23
1975/1976 Kameruńska Première Division 28 26 28 26
1976/1977 Kameruńska Première Division 30 20 30 20
Łącznie 87 69 87 69
Valenciennes FC
1977/1978 Première Division 0 0 0 0
1978/1979 Première Division 28 6 1 1 29 7
Łącznie 28 6 1 1 29 7
AS Monaco
1979/1980 Première Division 17 2 8 3 25 5
Łącznie 17 2 8 3 25 5
SC Bastia
1980/1981 Première Division 30 9 9 8 39 17
1981/1982 Première Division 23 8 6 3 29 11
1982/1983 Première Division 29 13 2 0 31 13
1983/1984 Première Division 31 5 3 1 34 6
Łącznie 113 35 20 12 133 47
AS Saint-Étienne
1984/1985 Division 2 31 22 8 3 39 25
1985/1986 Division 2 28 9 2 2 30 11
Łącznie 59 31 10 5 69 36
Montpellier HSC
1986/1987 Division 2 33 18 2 1 35 19
1987/1988 Première Division 33 12 4 3 37 15
1988/1989 Première Division 29 7 2 0 31 7
Łącznie 95 37 8 4 103 41
JS Saint-Pierroise
1989 Réunion Premier League
1990 Réunion Premier League 23 8 23 8
Łącznie 23 8 23 8
Tonnerre Jaunde
1990/1991 Kameruńska Première Division 29 22 29 22
1991/1992 Kameruńska Première Division 30 19 30 19
1992/1993 Kameruńska Première Division 27 23 27 23
1993/1994 Kameruńska Première Division 30 25 30 25
Łącznie 116 89 116 89
Pelita Jaya
1994/1995 Indonezyjska Premier Division 23 23 23 23
Łącznie 23 23 23 23
Putra Samarinda
1995/1996 Indonezyjska Premier Division 12 18 12 18
Łącznie 12 18 12 18
Łącznie w karierze 747 413 47 25 794 438

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]

Léopard de Douala

[edytuj | edytuj kod]

Tonnerre Yaoundé

[edytuj | edytuj kod]

AS Monaco

[edytuj | edytuj kod]

SC Bastia

[edytuj | edytuj kod]

Montpellier HSC

[edytuj | edytuj kod]

JS Saint-Pierroise

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Kamerunu

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • Piłkarz Roku Afryki: 1976, 1990
  • Członek FIFA 100: 2004

Po zakończeniu kariery

[edytuj | edytuj kod]

Roger Milla po zakończeniu kariery zasiadał w sztabie szkoleniowym francuskiego Montpellier HSC, a w latach 2007-2011 trenował kameruński Tonnerre Jaunde, którego w latach 2011-2012 był dyrektorem sportowym. Roger Milla obecnie jest ambasadorem ds. Afryki. W 2004 roku został wybrany przez Pelégo na listę FIFA 100 (100 najlepszych żyjących piłkarzy w historii), a w 2007 roku najlepszym afrykańskim piłkarzem 50-lecia[6].

W 2010 roku wystąpił w reklamie Coca-Coli promującej Mundial 2010, w której zasiadał na stadionie pijąc reklamowany produkt, a we fragmencie filmu z Mundialu 1990 wykonywał taniec po zdobyciu bramki[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]