Harold Walter Kroto

Harold Walter Kroto

Biografía
Nacemento	7 de outubro de 1939 Wisbech, Reino Unido (pt)
Morte	30 de abril de 2016 (76 anos) Lewes (pt)
Causa da morte	esclerose lateral amiotrófica
Lugar de sepultura	Clayton Wood Natural Burial Ground (en)
President of the Royal Society of Chemistry (en)
Datos persoais
Residencia	Bolton Westhoughton (pt)
Relixión	Ateísmo
Educación	Universidade de Sheffield Bolton School (en)
Actividade
Campo de traballo	Química, molecular spectroscopy (en) e fulereno (pt)
Ocupación	químico, profesor universitario, científico
Empregador	Universidade de Sussex Universidade Estatal de Florida Universidade de Florida
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (2006–) Accademia delle Scienze di Torino (2005–) Academia Europaea (1992–) Royal Society
Influencias	Harry Heaney (pt)
Obra
Doutorando	Mauricio Terrones (en)
Outro
Título	Knight Bachelor (1995–)
Premios
(2012)  Doutor honoris causa pola Universidade Complutense de Madrid (2004)  Medalla Copley (2001)  Prêmio Michael Faraday (pt) (1998)  IET Kelvin Lecture (en) (1997)  Medalla Dalton (1997)  Carbon Medal (en) (1996)  Premio Nobel de Química (1994)  EPS Europhysics Prize (en) (28 de maio de 1993)  honorary doctorate of Hasselt University (en) (1993)  Prémio Longstaff (pt) (1992)  Prêmio James C. McGroddy para Novos Materiais (pt) (1981)  Prêmio Tilden (pt)  honorary doctor of the University of Bielefeld (en)  Fellow of the Committee for Skeptical Inquiry  Doutor honoris causa pola Universidade de Tel Aviv  doutor honoris causa pola Universidde de Keiō
Sinatura
Voz: Harold Walter Kroto (lingua inglesa)
Descrito pola fonte	Harry Kroto (1939-2016). (en)
Sitio web	kroto.info

Harold Walter Kroto ou Harold Krotoschiner, nado o 7 de outubro de 1939 en Wisbech (Inglaterra) e finado o 30 de abril de 2016,^[1] foi un químico e profesor universitario inglés galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1996.

Naceu nunha familia de inmigrantes xudeus polacos e alemáns que fuxiron da Alemaña nazi na década de 1930. Logo de estudar primaria na cidade de Bolton, estudou física, química e matemáticas na Universidade de Sheffield, onde se graduou en 1961 e doutorouse en química en 1964.

Despois realizou estudos postdoutorais no Canadá e nos Laboratorios Bell de Nova Jersey, desde 1967 foi profesor de química na Universidade de Sussex. En 1990 foi nomeado membro da Royal Society de Londres e en 1996 foi nomeado sir por parte da raíña Isabel II do Reino Unido.

Interesado tanto na química orgánica como na inorgánica, desenvolveu no Laboratorio de Química da Universidade de Sussex investigacións sobre unha nova forma de cristalización xeométrica do carbono, grazas á síntese química dos fulerenos descubertos en 1988 polos químicos estadounidenses Robert Curl e Richard Smalley. Estas estruturas, compostas por dous átomos de carbono, poden ser aproveitadas, grazas ás súas excepcionais propiedades de estabilidade, na fabricación de materiais resistentes a altas temperaturas, e ata como substitutivos do silicio nos chips.

En 1996 foi galardoado, xunto a Curl e Smalley, co Premio Nobel de Química polo descubrimento dos fulerenos.

En 2004 foille entregada a Medalla Copley pola Royal Society.

• Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1996 (en inglés)
• Autobiografía na páxina do Instituto Nobel 1996 (en inglés)
• Harold Walter Kroto en Biografías y vidas(en castelán)
• Perfil de Harold Walter Kroto en NNDB (en inglés)

Predecesor: Paul J. Crutzen, Mario J. Molina e Frank Sherwood Rowland

Premio Nobel de Química 1996 con Robert Curl e Richard Errett Smalley

Sucesor: Paul D. Boyer, John E. Walker e Jens Christian Skou